Twee Franse, elegante, 19de eeuwse kandelaars met een voorstelling van de muzen, ca. 1870

Heb je ooit gedacht dat een kunstwerk dat je gemaakt hebt, geïnspireerd was door iets, of misschien iemand? Misschien was die inspiratie wel goddelijk? Dat dachten de oude Grieken, die zelfs namen hadden voor deze godheden, de Muzen, een groep zustergodinnen, de inspirerende godinnen van de literatuur, wetenschap en kunst. In de Griekse mythologie was Thalia ("de vrolijke, de bloeiende") een van de Muzen, de godin die voorzat in komedie en idyllische poëzie. In deze context betekent haar naam "bloeiend", aangezien de hymnen in haar liederen door de tijd heen bloeien. Thalia werd afgebeeld als een vrolijke jonge vrouw met een komisch masker. (Melpomene, de muze van de tragedie, wordt vaak afgebeeld met een tragisch masker). Hier zien we haar met een masker en een lauwerkrans, mogelijk als verwijzing naar Apollo. Erato is de Muze van de lyrische poëzie en de mimiek. Sinds de Renaissance wordt zij meestal afgebeeld met een lier, of een kleine kithara, een muziekinstrument dat vaak met Apollo wordt geassocieerd. Hier houdt ze in haar andere hand een boekrol. De kandelaars staan elk op drie poten en zijn versierd met klassieke versieringen. De figuren leunen tegen een paal (die eigenlijk doet denken aan de gietijzeren architectuur van de 19e eeuw) die tevens de steel van de kandelaar is. De kandelaars zijn gegoten in tombac, een legering van messing en zink. Te dateren rond 1865/1870. Een charmant paar. Collectie nummer 542 Hoogte 24,5 cm Breedte 12 cm Gewicht 380 en 418 gram