Kunst uit innerlijke noodzaak

Benzi Mazliah (1950) schept zijn kunst uit innerlijke noodzaak. Elke dag. Wanneer hij geen beelden kan hakken, dan snijdt hij zijn kleine mini-sculptuurtjes uit speksteen. Wanneer hij dat niet kan doen, dan maakt hij schetsen, in de hem zo kenmerkende stijl. Veel beter dan televisie kijken, zegt hij.

 

 

 

Benzi Mazliah: Ela/engel in zwart basalt, 63 x 17 cm, € 750

In Italië leerde hij de kunst van het brons gieten en eenmaal in Amsterdam richtte Benzi al snel zijn eigen bronsgieterij op die hij meer dan 10 jaar met succes runde en waar hij voor vele bekende kunstenaars - en voor zichzelf - beelden goot. Daarnaast maakte hij deel uit van het Amsterdams Beeldhouwers Collectief, waarin veelbelovende jonge beeldhouwers zich verenigden en was hij docent aan de Rietveld Academie in Amsterdam; (hij is een geboren leraar die je helemaal in je waarde laat en je op een doeltreffende manier weet te inspireren).

Benzi Mazliah: “trots”, staande vrouwfiguur in rode kalksteen 25,5 x 8,5 cm, € 350

Later voerde de weg weer terug naar Israël. Hij woont nu in een klein zuidelijk dorpje in de woestijn. Hij leeft eenvoudig. De omgeving is er een van grote rust, ver weg van de drukte van de moderne stad. Die drukte laat hij graag aan zich voorbij gaan, hij brengt liever schoonheid in de wereld. Hij maakt wandelingen door de woestijn om te zoeken naar stenen, die er voorkomen in een grote variëteit aan kleuren en vormen. De stenen inspireren hem en net zoals bij Michelangelo, die zag, welk beeld er in een blok marmer verscholen ging, zo geeft Benzi leven aan zijn vrouwfiguren, vogels en paarden.

Affordable Art  Benzi Mazliah is breed georiënteerd en maakt zijn kunstwerken in brons, marmer, steen en in speksteen, in tal van prijsklassen. Al vanaf € 30 kunt u een kunstwerk cadeau doen!

Ik leerde Benzi kennen toen hij jaren geleden onze zaak binnenstapte om een scherp mes te kopen om speksteen mee te snijden. Al gauw had hij besloten dat wij de juiste plek waren om zijn kleine sculptuurtjes te exposeren.
 
Nadat we onze zaak naar Zwanenburg verhuisden, stond hij enkele maanden geleden weer plotseling voor mijn neus. We spraken veel over zijn kunst. Zijn stijl intrigeert mij. Het lijkt alsof hij op een natuurlijke manier teruggrijpt op een eeuwenoude beeldtaal, alsof zijn beelden stuk voor stuk zijn opgegraven op een archeologische vindplaats.
 
De stijl van zowel zijn beelden als zijn tekeningen is absoluut consistent. Zijn beelden zijn de dragers van eeuwenoude magische symboliek, die wij ons diep in ons hart herinneren, maar waarvan we de precieze betekenis zijn vergeten. De taal uit onze dromen.
 
Als ik naar het waarom van zijn beelden vraag, dan krijg ik geen duidelijk antwoord. Kunstenaars geven eigenlijk nooit antwoord op die vraag. Hij vertelde me wel dat bij sommige van zijn beelden het oog bestaat uit een uitgeboord gat. Dat oog kijkt uit naar de wereld, maar je kunt ook door het gat heen kijken, naar een andere wereld.
 
 
Marc Schreuder